سرطان نخاع ،سرطان نخاع چیست،سرطان نخاع چیست،تومور نخاع چیست،علائم سرطان نخاع چیست،علت سرطان نخاع چیست،عوارض سرطان نخاع چیست،درمان سرطان نخاع چیست
در این مطلب از سایت جسارت
می خواهیم در مورد سرطان نخاع صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما
سروران گرامی قرار گیرد.تومورهای نخاعی توده‌هایی هستند که روی استخوان‌ها
و رباط‌های ستون فقرات، نخاع یا ریشه‌های عصبی رشد می‌کنند. این تومورها
می‌توانند غیرسرطانی (خوش‌خیم) یا سرطانی (بدخیم) باشند. البته، به ندرت
پیش می‌آید که منشأ تومورهای بدخیم در خود ستون فقرات باشد. اینگونه
تومورها معمولاً از سایر بخش‌های بدن به ستون فقرات گسترش می‌یابند. تمامی
انواع تومورها یا توده‌های نخاعی می‌توانند منجر به درد، مشکلات عصبی و
گاهی اوقات فلج شوند. به علاوه، یک تومور نخاعی، چه سرطانی باشد چه نباشد،
می‌تواند جان بیمار را تهدید کرده و باعث معلولیت دائمی شود، بنابراین در
چنین مواردی مراجعه فوری به پزشک جهت درمان عارضه ضروری است.
علت بروز تومورهای نخاعی پیش سرطانی
ناشناخته است، اما این تومورها می‌توانند ناشی از نقایص ژنتیکی باشند.
تومورهای ثانویه ستون فقرات هنگامی رخ میدهند که منشأ سلولهای سرطانی در
کلیه‌ها، ریه‌ها و سینه‌ها بوده و به ستون فقرات گسترش می‌یابد. سایر علل
آنها عبارتند از:
تقسیم سریع سلولهای سرطانی در اعصاب، استخوان‌ها یا غضروف‌های ستون فقرات
قرار گرفتن در معرض تشعشعات و مواد شیمیایی
وراثت (نوروفیبروماتوز یک تومور اعصاب نخاعی است)
علائم عمومی زیر با تومور نخاعی در ارتباط هستند: درد گردن
یا کمر، و به دنبال آن مشکلات عصبی (مانند ضعف یا بی‌حسی بازوها یا پاها
یا تغییر در عادات دفع مدفوع یا ادرار) شایعترین علائم هستند. درد کانونی
ستون فقرات که هنگام صبح بدتر میشود. دردی که هنگام فشرده شدن یا لمس
مستقیم ناحیه درگیر ستون فقرات شدیدتر می‌شو.د دردی که با استراحت رفع
نمی‌شود، و دردی که شب هنگام نسبت به روز بدتر میشود. درد کمرِ همراه با علائمی مانند بی‌اشتهایی، کاهش وزن غیرمنتظره، تهوع، استفراغ یا تب، لرز یا لرزش
ارزیابی انجام شده توسط متخصص مغز و اعصاب شامل دریافت کامل تاریخچه پزشکی
بیمار، و معاینه فیزیکی و عصبی. اگر هر گونه توموری در ستون فقرات یافت
شود (و بیمار دچار هیچگونه سرطان دیگری نباشد)، معمولاً از تمامی
اندام‌هایی که بیشتر دچار سرطان میشوند معاینه کاملی به عمل می‌آید. تجویز
یک یا چند مورد از آزمایش‌های زیر نیز به تشخیص کمک می‌کند:
آزمایش مایع مغزی نخاعی
میلوگرام
اسکن هسته‌ای استخوان (تصویربرداری رادیونوکلئیدی)
توموگرافی با نشر پوزیترون (PET)
مطالعات رادیوگرافی ستون فقرات، قفسه سینه و دستگاه گوارش جهت غربالگری برای تشخیص تومورها
عکس رادیولوژی ستون فقرات
ام آر آی و سی‌تی‌اسکن جهت بررسی ستون فقرات
بیوپسی
برای کاهش التهاب و تورم اطراف نخاع که
می‌توانند ناشی از وجود تومور، جراحی یا پرتودرمانی باشند داروهایی مانند
کورتیکواستروئیدها و داروهای ضدالتهاب تجویز میشوند.
جراحی بسته بدون ایجاد برش در پوست انجام
میشود. یکی از تکنیک‌های مورد استفاده برای جراحی بسته آمبولیزاسیون است.
آمبولیزاسیون: برخی از تومورها توسط شبکه‌ای از عروق خونی تغذیه میشوند.
پزشک برای جلوگیری از خونریزی این عروقِ تغذیه کننده را می‌بندد. متخصص مغز
و اعصاب برای بستن (آمبولیز) یک رگ، با استفاده از یک کاتتر به رگ خونی
مورد نظر دسترسی می‌یابد. از کاتتر برای انتقال انواع سیم پیچ، بالن،
استنت، یا «چسب مایع» به محل رگ مورد نظر و بستن آن استفاده میشود.
آمبولیزاسیون یک عمل پیش جراحی است.
اغلب از این گزینه برای تومورهایی استفاده
میشود که میتوان آنها را برداشت. اهداف اصلی جراحی عبارتند از کاهش درد
ناشی از تومور نخاعی، بازیابی یا حفظ سطح عملکرد عصبی و ثبات بخشیدن به
ستون فقرات. گزینه‌های جراحی عبارتند از: کیفوپلاستی یا ورتبروپلاستی: هر
دو اعمال جراحی کم تهاجمی هستند که یک شکستگی
مهره را تثبیت کرده و به تسکین درد کمک می‌کند. تومورهای نخاعی که در درون
یک مهره ایجاد شده یا به آن حمله می‌کنند (گسترش می‌یابد) باعث فشرده شدن
یا شکستگی استخوان میشوند. در هر دو تکنیک کیفوپلاستی و ورتبروپلاستی،
برای تثبیت یک شکستگی، سیمان استخوان مخصوص جراحی در آن تزریق میشود.
دکمپرشن: دکمپرشن عبارت است از کاهش حجم (کوچک کردن)، قطع (برداشتن کامل)
یا برش (برداشتن جزئی) تومور. در این نوع جراحی فشار از روی نخاع و
ریشه‌های عصبی برداشته شده و در نتیجه درد و سایر علائم تسکین می‌یابند.
برای جراحی تومور نخاعی میتوان از جلو (قدامی) یا عقب بدن (خلفی) به آن
دسترسی پیدا کرد. برای به حداقل رساندن آسیب عصبی، از الکترودهایی برای تست
کردن عصبهای مختلف ستون فقرات استفاده میشود. در برخی موارد از امواج
صوتی برای شکستن تومورها استفاده میشود و بافت‌های باقیمانده از طریق
جراحی برداشته میشوند.
از این روش برای حذف بقایای تومورهایی که
با جراحی برداشته شده‌اند، درمان تومورهای غیرقابل جراحی یا درمان
تومورهایی که جراحی آنها بیش از حد خطرناک است استفاده میشود. در پرتو
درمانی از پرتوهای قوی برای نابودی سلولهای سرطانی استفاده میشود.
در استریوتاکتیک رادیوسرجری، پزشکان با
استفاده از رایانه پرتوهای اشعه را با دقت و از زوایای مختلف بر تومورها
تمرکز میدهند. در جراحی رادیویی از فن‌آوری‌های مختلفی مانند دستگاه
«چاقوی گاما» استفاده می‌کنند.
شیمی درمانی روش استانداردی برای بسیاری از
انواع سرطان است. در این روش، از ترکیبی از داروهای ضدسرطان برای نابودی
سلولهای سرطانی استفاده میشود. از شیمی درمانی برای کوچک کردن سلولهای
سرطانی، توقف تقسیم سلولهای سرطانی و جلوگیری از گسترش این سلولها به
بافت‌های مجاور استفاده میشود.
بهبودی از جراحی ستون فقرات، بسته به نوع
تکنیک مورد استفاده، ممکن است چند هفته یا بیشتر طول بکشد. معمولاً، در این
دوره بیمار دچار بی‌حسی موقت یا علائم دیگری از جمله خونریزی و آسیب بافت
عصبی میشود. اکثر بیماران بعد از جراحی به نوعی توانبخشی نیاز دارند.
درد گردن و پشت مهمترین نشانه تومور نخاعی
است، که با اختلالات عصبی (نظیر ضعف و بی حسی بازوها و پاها یا تغییر در
عملکرد روده و مثانه) همراه میشود
دردهای کانونی که در هنگام صبح تشدید میشود
دردهای شدیدی که در اثر فشار بر محل رشد تومور نخاعی ایجاد میشود
دردهایی که حتی پس از استراحت تسکین نمی‌یابد، و دردهایی که در هنگام شب نسبت به روز شدیدتر میشود
پشت دردهایی که همراه با عوارض دیگری است، نظیر از دست دادن اشتها، کاهش ناخواسته وزن، تهوع و استفراغ، تب و لرز
اختلال در راه رفتن، به‌طوری که گاهی ممکن است سبب افتادن شود
کاهش حس لامسه نسبت به درد، گرما و سرما
چه تومورهای سرطانی و چه تومورهای غیرسرطانی نخاع باعث فشار روی نخاع و
اعصاب ستون مهره ها می شوند و در نتیجه باعث بی حسی و یا بی حرکتی قسمت های
پایین تر از تومور می شوند و گاهی اوقات تغییراتی در عملکرد روده و مثانه
به وجود می آورند. این آسیب عصبی می تواند همیشگی باشد. اما اگر این تومور
زود تشخیص داده و درمان شود، شاید بتوان عملکرد اعصاب را به آنها برگرداند.
بسته به محل قرار گرفتن تومور روی نخاع، می تواند این تومور مرگبار باشد.
علت بیشتر تومورهای نخاع معلوم نیست.
محققان تصور می کنند وجود یک ژن ناقص در بدن، در بروز آن موثر است، اگرچه
معمولا مشخص نیست که این ژن ناقص از طریق ارثی ایجاد می شود و یا خودبخودی و
یا در اثر عوامل محیطی مثل تماس با برخی مواد شیمیایی. اما در برخی موارد،
تومورهای نخاع با سندرم های ارثی مثل نوروفیبروماتوز2 ارتباط دارند. قسمت
هایی از ستون فقرات که تحت تأثیر تومور نخاع قرار می گیرند، عبارتند از: –
مهره ها: ستون فقرات از استخوان های کوچکی به نام مهره تشکیل شده است که
پشت سرهم در اطراف نخاع قرار گرفته اند و از نخاع و ریشه اعصاب محافظت می
کنند. – طناب نخاعی: یک ستون دو لایه و طولانی از فیبرهای عصبی است که پیام
های عصبی را به مغز می برد و از مغز می آورد. پوشش اطراف نخاع شامل سه
غشای محافظ است به نام مننژ.
بیشتر موارد تومورهای نخاعی همچنان
ناشناخته باقی مانده اند. اگرچه برخی از شرایط ژنتیکی وجود دارند که ممکنست
در ایجاد سرطان نخاع سهیم باشند ولی عوامل ابتلاء به این سرطان کم تر از
سایر سرطان ها معلوم شده اند. هرچند که عوامل ابتلاء به سرطان نخاع کم تر
شناخته شده هستند ولی عوامل زیر می توانند احتمال ابتلاء به این بیماری را
افزایش دهند : سابقه قبلی سرطان: سرطان هایی که احتمال بیشتری دارد تا به
نخاع سرایت کنند، سرطان های شش، پروستات و تومور بدخیم یاخته های مغز
استخوان می باشند. اختلالات ارثی: بیماری Von Hippel-Lindau و
Neurofibromatosis (NF2) ، بیماری هایی ارثی هستند که گاهی به تومورهای
طناب نخاعی ارتباط دارند. ایراد در سیستم ایمنی بدن: برخی از افرادی که
سیستم ایمنی بدن آنها ایراد دارد، ممکنست دچار سرطان نخاع شوند. قرار گرفتن
در معرض پرتو درمانی یا مواد شیمیایی صنعتی ممکنست احتمال دچار شدن به
سرطان نخاع را افزایش دهد.
درجه 1 (درجه پایین): تومور به آهستگی رشد
می کند و بندرت به بافت مجاور نیز گسترش می یابد. احتمال دارد که بتوان
تومور را با جراحی برداشت. درجه 2: تومور به آهستگی رشد می کند اما ممکنست
به بافت مجاور سرایت کند یا عودت کند. درجه 3: تومور با سرعت رشد می کند و
احتمال دارد که به بافت مجاور سرایت کند، یاخته های تومور نسبت به یاخته
های سالم بسیار متفاوت بنظر می رسند. درجه 4: تومور بسرعت رشد می کند و
گسترش می یابد و یاخته های آن شباهتی با یاخته های طبیعی ندارند. بیماری
سرطان سرایت یافتهه به مغز، تقریبا همیشه درجه 4 است.
تومورهای جابجا شده (یا ثانویه) که از دیگر
بخش های بدن به نخاع سرایت کرده اند، بسیار متداول تر از تومورهای نخاعی
اولیه هستند. برخی از سرطان هایی که معمولا به نخاع سرایت می کنند عبارتند
از سرطان های شش، پستان، پروستات و روده بزرگ. برای سرطان های جابجا شده
نخاعی بجای استفاده از سیستم درجه بندی سرطان نخاع ، از سیستم مرحله بندی
تومور، غده و جابجایی سرطان (TNM) استفاده می شود. گاهی تشخیص داده می شود
که بیمار، سرطان جابجا شده مغز یا نخاع دارد و این پیش از آنست که سرطان
مقدماتی دیگری داشته باشد.
1- پایش و نظارت : برخی از تومورهای نخاع
قبل از ایجاد علائم، طی انجام یک آزمایش برای یک بیماری دیگر، مشخص می
شوند. اگر تومورهای کوچک، غیرسرطانی (خوش خیم) باشند و رشد نکرده باشند،
مراقبت دقیق از آن ها تنها کار لازم می باشد. این کار به خصوص در مورد
افراد مسن که روش جراحی یا رادیو تراپی خطراتی برای آن ها دارد، صدق می
کند. اگر تصمیم دارید که از درمان پزشکی برای تومور نخاع خود استفاده
نکنید، پزشک بررسی های دوره ای را برای پایش تومور تجویز می کند. 2- عمل
جراحی : با استفاده از روش ها و وسایل جدید جراحی، پزشکان جراح می توانند
این کار را انجام دهند. اما با وجود پیشرفت در این روش درمانی، تمامی
تومورها را نمی توان به طور کامل با جراحی برداشت. اگر تومور به طور کامل
با جراحی برداشته نشود، بعد از جراحی از روش شیمی درمانی یا رادیوتراپی
(پرتودرمانی) برای بیمار استفاده می شود. بهبودی پس از جراحی نخاع بسته به
روش جراحی، هفته ها و یا بیشتر طول می کشد و ممکن است شما به طور موقت دچار
بی حسی یا مشکلات دیگری مثل خونریزی و آسیب بافت عصبی شوید. 3- رادیوتراپی
: استاندارد این روش می تواند بعد از عمل جراحی، برای از بین بردن
باقیمانده تومور در بدن به کار برود. همچنین می تواند اولین روش درمان
تومورهای پخش شونده باشد. پرتودرمانی می تواند برای کاهش درد و نیز مواقعی
که جراحی خطر دارد، استفاده شود. برای کاهش عوارض پرتودرمانی مثل حالت تهوع
و استفراغ از داروها استفاده می شود. 4- شیمی درمانی : شیمی درمانی یک روش
استاندارد، برای درمان بسیاری از انواع سرطان هاست. در روش شیمی درمانی از
داروهای خاصی برای از بین بردن سلول های سرطانی یا توقف رشد آن ها استفاده
می شود. پزشک می تواند به شما بگوید که آیا روش شیمی درمانی به تنهایی و.
یا همراه با روش رادیوتراپی می تواند برای شما مفید باشد یا نه. عوارض
جانبی شیمی درمانی عبارتند از: خستگی،
حالت تهوع، استفراغ، افزایش خطر ابتلا به عفونت و ریزش مو.5- سایر داروها
به دلیل اینکه عمل جراحی و روش رادیوتراپی باعث التهاب داخل نخاع می شوند،
گاهی اوقات پزشک داروهای کورتونی را برای کاهش ورم بعد از عمل جراحی و یا
در طی پرتودرمانی تجویز می کند. اگرچه کورتون ها، التهاب و ورم را کم می
کنند، اما معمولا برای جلوگیری از عوارض جدی آن ها مثل پوکی استخوان، فشارخون بالا، دیابت و افزایش ابتلا به عفونت، این داروها فقط برای مدت زمان کوتاهی باید مصرف شوند.
این نوع تومورها ممکن است سرطانی یا غیر
سرطانی باشند و از سلولهای داخل یا کنار طناب نخاعی منشا می گیرند. تنها یک
سوم از تومورهای نخاعی از سلولهای داخل طناب نخاعی منشا می گیرند. بیشتر
این سلولهای سرطانی از سلولهای مجاور طناب نخاعی مانند لایه های بافتی که
طناب نخاعی را می پوشاند و ممکن است با ایجاد فشار بر روی نخاع و عصبهای آن
باعث بروز اختلال در عملکرد آن شوند.
این نوع تومورها رایجتر بوده و حاصل
متاستاز سلولهای سرطانی هستند که در بخش دیگری از بدن وجود دارند و
بنابراین همیشه سرطانی هستند. از بخش های رایج سرطانی بدن که دچار متاستاز
می شوند میتوان به ششها، سینه ها، غده پروستات، کلیه ها یا غده تیروئید
اشاره کرد.
روغن اسطوخودوس پوست را تقویت می کند و تسکین دهنده اعصاب است. 
